Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Πράγματα που δε "βλέπουμε"...

Πόσο περίεργο είναι...Νομίζουμε οτι γνωρίζουμε την πόλη μας, έστω ορισμένες περιοχές τόσο καλά, και κάνουμε τόσο λάθος. Αρκεί να περάσουμε τη νύχτα για να δούμε μια τελείως διαφορετική όψη της. Τί εννοώ?
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, και ενώ αρχίζει ο κεντρικός κεντρικότατος δρόμος της Τσιμισκή, υπάρχει ένα μικρό παρκάκι, με πρασινάδα, σαν πλατεία, ακριβώς απέναντι απο το κτίριο της Χ.Α.Ν.Θ. Είναι σημείο με πολύ κίνηση, γιατί περνάνε απο μπροστά τουλάχιστον 7 λεωφορεία, χώρια που λίγο πιο πέρα αρχίζουν καφετέριες και λοιπά. Μερικές φορές με βολεύει να κατεβαίνω εκεί παίρνοντας ένα απ'τα πολλά λεωφορεία που πηγαίνουν εκεί(αντί να σπαταλώ την ώρα μου περιμένοντας το 8αρι)και μετά να διασχίζω το παρκάκι και να ανηφορίζω προς τη σχολή μου.Όλα καλά κι ωραία κάθε φορά, δέντρα, πουλάκια, παγκάκια για να κάθεσαι, κανένα σκυλάκι κι αρκετά άτομα μαζί μου που το διασχίζουν. Μια απο τις προηγούμενες φορές όμως αρκούσε για να με "σοκάρει". Ένα βράδυ κατηφόριζα απο μια καφετέρια πιο πάνω, προς παραλιακή,για να βρώ λεωφορείο προκειμένου να γυρίσω σπίτι μου. Ήταν και σε περίοδο που φυσούσε Βαρδάρης, και αν και είχε φτιάξει ο καιρός, έκανε πολύ κρύο. Μπαίνοντας στο παρκάκι συνειδητοποιώ έκπληκτη πώς σε κάθε ένα απ'τα παγκάκια υπήρχαν ξαπλωμένες μορφές, εντελώς σκεπασμένες, έτσι ώστε σου ήταν αδύνατον να δεις κάποιο μέλος του σώματός τους. Με τέτοιο κρύο, εγώ μόλις 2 λεπτά έξω, ήθελα να διακτινιστώ σπίτι μου και να κουκουλωθώ το βράδυ με 3 χοντρές κουβέρτες. Και αυτοί οι άνθρωποι, δεν είχαν καν σπίτι. Ούτε ένα κρεβάτι, ούτε κάτι, οτιδήποτε να τους ζεσταίνει. Τι θα έκαναν και όταν έβρεχε, πόσο μάλλον αν χιόνιζε?? Αυτοί οι άνθρωποι, χώρια απ'το γεγονός του οτι δεν έχουν τίποτα να φάνε, μπορούν να πεθάνουν απλά απ'το κρύο. Κι εγώ καθόμουν μέχρι εκείνη την ώρα και προβληματιζόμουν για θέματα βλακείες μπροστά σ' αυτά...Μερικές φορές πόσο αχάριστοι μπορούμε να γίνουμε, ακόμα και εν αγνοία μας. Καμιά φορά πλέον που περνάω τα πρωινά, βλέπω σε κανένα απ' αυτά τα παγκάκια,στην άκρη, ένα μικρό ορθογώνιο χαρτόνι, που μάλλον θα χρησιμεύει τα βράδια για μαξιλάρι σε μερικούς ανθρώπους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: