Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Earth Hour 2009

Η Ώρα της Γης – Σάββατο 28 Μαρτίου 2009, 20:30

Η ώρα που ο κόσμος ενώνεται ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Στις 20:30 το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009, πόλεις και χωριά σε ολόκληρο τον κόσμο
θα σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα – την Ώρα της Γης – στέλνοντας ένα δυνατό
παγκόσμιο μήνυμα ότι όλοι μαζί μπορούμε να δράσουμε ενάντια στην
υπερθέρμανση του πλανήτη.


Κατά τη διάρκεια της Ώρας της Γης 2009, που ελπίζουμε πως θα είναι το
μεγαλύτερο συμμετοχικό γεγονός στον κόσμο, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε
περισσότερες από 1000 πόλεις θα σβήσουν τα φώτα τους, στέλνοντας ένα μήνυμα
στους ηγέτες του κόσμου λίγους μήνες πριν την Παγκόσμια Σύνοδο των
Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη το 2009, ότι χρειαζόμαστε τη
δέσμευσή τους για δράσεις που θα μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου,
για το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο όφελος του πλανήτη
.


Το πρώτο βήμα είναι τόσο εύκολο όσο το να σβήσετε ένα φως.


Ενθαρρύνοντας ολόκληρες πόλεις να κάνουν το ίδιο απλό πράγμα, για μία μόνο
ώρα, στέλνουμε ένα δυνατό μήνυμα στον κόσμο για την επείγουσα ανάγκη να
αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή και δείχνουμε ότι είναι δυνατόν ο κάθε ένας
από εμάς να κάνει τη διαφορά.


Η Ώρα της Γης ξεκίνησε σε μία πόλη, σε μία χώρα το 2007, όταν περισσότερα από
2,2 εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις στο Σίδνεϋ έσβησαν τα φώτα τους για
μία ώρα το Σάββατο 31 Μαρτίου 2007.


Μόλις ένα χρόνο μετά, η Ώρα της Γης άγγιξε 370 πόλεις σε περισσότερες από 35
χώρες και η εκστρατεία εξελίχθηκε σε ένα παγκόσμιο κίνημα βιωσιμότητας.
Υπολογίζεται πως μεταξύ 50 και 100 εκατομμύρια άνθρωποι έσβησαν τα φώτα τους
για την Ώρα της Γης το 2008. Παγκοσμίως γνωστά κτίρια και τοποθεσίες όπως η
γέφυρα Golden Gate, το Κολοσσαίο, ο φωτεινός πίνακας της Coca Cola στην
Πλατεία Times της Νέας Υόρκης, σκοτείνιασαν για μία ώρα.


Η Ώρα της Γης 2009 θα αποτελέσει ένα μείζον κάλεσμα σε δράση, ώστε κάθε
πολίτης, κυβέρνηση και επιχείρηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να παίξουν το
δικό τους ρόλο στην εξασφάλιση ενός περιβαλλοντικά βιώσιμου μέλλοντος.
Πασίγνωστα κτίρια και μνημεία σε όλη την Ευρώπη, την Ασία, τη Μέση Ανατολή, την
Αμερική και την Ωκεανία θα σκοτεινιάσουν.

www.earthhour.org/greece

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Mερικές φορές...

...μια μελωδία, ένα τραγούδι, η σιωπή, ένα βλέμμα μπορούν να μιλήσουν καλύτερα απο οποιαδήποτε λόγια. Μερικές φορές δε ξέρεις πως να εκφράσεις αυτά που έχεις μέσα σου, κι υπάρχουν φορές που απ' αυτήν την αδυναμία δεν εκφράζονται ποτέ. Και τι χρειαζόσουν? Κάποιο άτομο που θα' ρχόταν και θα σου τα μάθαινε. Μπορεί να σου δινε ένα στυλό κι ένα κομμάτι χαρτί για να γράψεις. Μπορεί να σου δινε ένα φύλλο και λίγο κάρβουνο για να σχεδιάσεις, ή μία κιθάρα για να συνθέσεις κάτι δικό σου. Ή μπορεί απλά να σου δειχνε πως είναι να εκφράζεσαι, και να σου μάθαινε πως δεν είναι τόσο κακό και δύσκολο όσο νόμιζες. Κι άλλες φορές απλά θα σε βαζε ν' ακούσεις ένα τραγούδι, να διαβάσεις ένα ποιήμα, ή να δεις έναν πίνακα, κι εσύ να μπορούσες να ταυτιστείς μ'αυτό, και να συνειδητοποιήσεις πως δεν είσαι τόσο τρελός γι'αυτά που έχεις μέσα σου γιατί τελικά υπάρχει κάπου κι ένα άλλο άτομο που τα'χει μέσα του- χωρίς να σημαίνει πως δε κρατάν τη μοναδικότητά τους αυτά...

Υοu say you want diamond on a ring of gold.
You say you want your story to remain untold.
All the promises we made from the cradle to the grave,
when all I want is you.

You say you'll give me a highway with no one on it,
a treasure just to look upon it,
all the riches in the night.
You say you'll give me eyes in the moon of blindness,
a river in a time of dryness,
a harbour in the tempest.

But all the promises we make from the cradle to the grave,
when all I want is you.

You say you want your love to work out right,
to last with me in the night...
You say you want diamonds on a ring of gold,
your story to remain untold,
your love not to grow cold.

All the promises we break from the cradle to the grave,
when all I want is you...
You... all I want is you...
(all I need is you...)

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Pictures- The Cure

I've been looking so long at these pictures of you
that I almost believe that they're real.
I've been living so long with my pictures of you
that I almost believe that the pictures are all I can feel.

Remembering you standing quiet in the rain
as I ran to your heart to be near.
And we kissed as the sky fell in, holding you close
how I always held close in your fear.

Remembering you running soft through the night
you were bigger, brighter and whiter than snow.
Screamed at the make believe, screamed at the sky
and you finally found all your courage to let it all go.

Remembering you fallen into my arms
crying for the death of your heart.
You were stone white, so delicate lost in the cold
you were always so lost in the dark.

Remembering you, how you used to be
slow drowned you were angels, so musch more than everything
Hold for the last time then slip away quietly
open my eyes but I never see anything.

If only I'd thought of the right words
I could have held on to your heart.
if only I'd thought of the right words
I wouldn't be breaking apart all my pictures of you.

Looking so long at these pictures of you
and never hold on to your heart
looking so long for the words to be true
and always just breaking apart my pictures of you.

There was nothing in the world that I ever wanted more
than to feel you deep in my heart
There was nothing in the world that I ever wanted more
than to feel the breaking apart, my pictures of you


Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Nightswimming-R.E.M,

Οφείλω να το παραδεχτώ στον εαυτό μου, δεν κάνω αμαν για R.E.M. Ναι στεναχωρέθηκα που τους έχασα, ναι μ' αρέσουν αρκετά τραγούδια τους και κατά καιρούς μου'χουν κολλήσει. Όπως και αυτό το βράδυ...

Nightswimming deserves a quiet night.
The photograph on the dashboard, taken years ago,
Turned around backwards so the windshield shows.
Every streetlight reveals the picture in reverse.
Still, it's so much clearer.
I forgot my shirt at the water's edge.
The moon is low tonight.

Nightswimming deserves a quiet night.
I'm not sure all these people understand.
It's not like years ago,
The fear of getting caught,
Of recklessness and water.
They cannot see me naked.
These things, they go away,
Replaced by everyday.

Nightswimming, remembering that night.
September's coming soon.
I'm pining for the moon.
And what if there were two
Side by side in orbit
Around the fairest sun?
That bright, tight forever drum
Could not describe nightswimming.

You, I thought I knew you.
You I cannot judge.
You, I thought you knew me,
this one laughing quietly underneath my breath.
Nightswimming.

The photograph reflects,
Every streetlight a reminder.
Nightswimming deserves a quiet night, deserves a quiet night.


Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Blut ist lieben...

Ανέκαθεν είχα ένα κρυφό θαυμασμό για τα βαμπιρ. Ασκούσαν πάνω μου μια γοητεία παράξενη -εξάλλου, κάθε τι υπερφυσικό μου προξενούσε τη περιέργεια και το δέος-. Tαινίες, βίντεο κλιπ, βιβλία, παιδικά, που μ'έκαναν να αγαπήσω αυτούς τους σκοτεινούς καταραμένους χαρακτήρες. Έχω ακούσει πως αυτά τα όντα είναι δημιούργημα της εκκλησίας, για να φοβίσει τον κόσμο να πηγαίνει στα νεκροταφία, σε μια εποχή που οι νεκροί κρατούνταν ακόμα και στο σπίτι, για να δώσουν έμφαση στο γεγονός της Ανάστασης και στη διαφορά νεκρών και ζωντανών. Αλλά έχω διαβάσει πως παρόμοιοι μύθοι υπήρχαν σε πολλές γωνιές της γης απ'τα αρχαία χρόνια. Εμπνεύστηκα για το συγκεκριμένο ποστ μετά απο ένα άρθρο που διάβασα:

<<Τα βαμπίρ υπάρχουν -Πηγή: Sky News - 13/03/2009

Το κρανίο της γυναίκας - βαμπίρ. Πηγή: Sky News

Το κρανίο της γυναίκας - βαμπίρ. Πηγή: Sky News

Ιταλοί ερευνητές πιστεύουν πως ανακάλυψαν στη Βενετία τα λείψανα γυναίκας βαμπίρ που είχε ταφεί με ένα τούβλο στο στόμα της για να μην επιτεθεί στα θύματα της πανώλης που σάρωσε την πόλη τον 16ο αιώνα.

Ο Ματέο Μπορίνι ανθρωπολόγος από το πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας δήλωσε πως η ανακάλυψη αυτή στο μικρό νησί Λαζαρέτο Νουόβο ενισχύει την μεσαιωνική άποψη ότι τα βαμπίρ βρίσκονταν πίσω από τις επιδημίες, όπως ο Μαύρος Θάνατος (πανώλη) που εμφανίστηκαν στην Ευρώπη την εποχή εκείνη, προκαλώντας εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.

"Είναι η πρώτη φορά που η αρχαιολογία καταφέρνει να αναπαραστήσει την τελετουργία του εξορκισμού ενός βαμπίρ. Αυτό μας βοηθά να εξηγήσουμε το μύθο των βαμπίρ", επισημαίνει ο Μπορίνι.
Ο σκελετός βρέθηκε σε ένα μαζικό τάφο θυμάτων της πανώλης το 1576 στο νησί αυτό στο οποίο έστελναν όσους είχαν προσβληθεί από την ασθένεια. Την εποχή εκείνη πολλοί πίστευαν πως για την διάδοση των επιδημιών στην Ευρώπη ευθύνονταν τα βαμπίρ, επειδή δεν μπορούσαν να κατανοήσουν πλήρως την αποσύνθεση των πτωμάτων, εξηγεί ο ανθρωπολόγος. Οι νεκροθάφτες έβρισκαν σορούς στις οποίες συνεχιζόταν η ανάπτυξη των μαλλιών, αίμα έρεε από το στόμα τους, και το σάβανο με το οποίο ήταν τυλιγμένο το πτώμα είχε αποσυντεθεί στην περιοχή του στόματος από τα βακτήρια που υπήρχαν στη στοματική κοιλότητα, αποκαλύπτοντας τα δόντια, με αποτέλεσμα να θεωρούν ότι είναι ζωντανοί – νεκροί. "Για να εξοντώσεις το βαμπίρ πρέπει να βάλεις στο στόμα του κάτι που δεν τρώγεται. Είναι πιθανόν να υπάρχουν και άλλα πτώματα με τούβλα ανάμεσα στα δόντια, όμως αυτό είναι το πρώτο που ανακαλύφθηκε", καταλήγει ο Μπορίνι.>>

Άργησα να συνειδητοποιήσω τι ήταν αυτό που μ'άρεζε τόσο στο video και στον Corgan (πέρα απ'το τραγούδι), ώσπου τον παρατήρησα καλύτερα.
Ava Adore- Smashing Pumpkins