The Swan and The Sea

by Tomasz Stokowski

"Two beings looking into each other eyes... And the sea behind them. And the sky above them. And the sand beneath their feet."
http://rediscovering-photography.blogspot.com/

Ashes And Snow Last Part

Seen by lomo

Wismar, Germany

photo taken by frauspatzi

"i made two mistakes: ...first i left the lubitel in B-Mode and took the first picture. ...then i forgot to transport the film to the new frame and took the next picture... waaaaaaaahhh......Now, it is my favourite picture;-) "

http://www.lomography.com/homes/frauspatzi/photos/11665818

Oh Sheet!, by Thomas Barbey

The Shadow Line (Γραμμή Σκιάς), Joseph Conrad

by Svorgan

" I don't know what I expected. Perhaps nothing else than that special intensity of existence which is the quintessence of youthful aspirations. Whatever I expected I did not expect to be beset by hurricanes."

"Δεν ξέρω τι περίμενα. Τίποτε άλλο, ίσως, από την ιδιαίτερη εκείνη ένταση της ύπαρξης που αποτελεί την πεμπτουσία των νεανικών προσδοκιών. Το μόνο που δε περίμενα ήταν να πέσω σε κυκλώνες. " (μτφρ. Ξενοφών Κομνηνός)

George Harrison ο κηπουρός

Γιατί έτσι προτιμούσε να τον θυμούνται. Και η αλήθεια είναι πως κι εκεί μεγαλούργησε.

Μου χει κάνει τη μεγαλύτερη αίσθηση κι απ'τους τέσσερις. Τα τραγούδια του, οι δηλώσεις του, η ζωή του, μου 'χουν δώσει άπλετη τροφή για σκέψη. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ και να ακούσω Beatles, αποφάσισα να αφήσω στην άκρη τα κλασσικά ροκαρόλικα της κουστουμάτης περιόδου τους, και να ξεκινήσω από το άλμπουμ-σταθμό, "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band". Επιτέλους καταλάβαινα τον όλον ντόρο γύρω απ'αυτή τη μπάντα, αναγνώριζα την ιδιοφυΐα και το ταλέντο τους. Απ'όλα τα διαμάντια μέσα στον δίσκο, ένα μου έλαμψε περίεργα, και μέσα απ'το πρίσμα του είδα και μένα μέσα.

"Within You, Without You", και η συνειδητοποίηση πως κάποια φύλλα που ξεπρόβαλαν τόσο καιρό απ'το έδαφος, μέσα στα χώματα, στη πραγματικότητα είχαν πολύ βαθιές ρίζες. Δε λέω ότι ανακάλυψα τη μικρή Ινδή μέσα μου, άρχισα να ακούω μανιωδώς Ινδούς σιταρίστες ή ασπάστηκα τον ινδουισμό. Όχι. Περισσότερο με διαφώτισε σχετικά με την αντίληψη της ζωής, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Πώς το "All you need is love" μπορεί να καθοδηγήσει τη ζωή μου/σου/μας, αν όντως μπορεί να το κάνει. Τη συνειδητοποίηση του σώματος και του πνεύματός μας, πως μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Όλα αυτά σε ένα γενικό πλαίσιο πνευματικών/φιλοσοφικών αναζητήσεων.

Όσα περισσότερα μαθαίνω απ'αυτόν (/και γι'αυτόν), τόσο περισσότερο θέλω να μάθω κι άλλα. Κοίτα, δεν έχω σκοπό να το παίξω κάπως. Μπορεί να σκεφτείς πνευματικότητα και μπούρδες (και πού καιρός για τέτοια στις μέρες μας, πολύ χρόνο και λίγες έγνοιες μου φαίνεται έχεις). Ίσως. Αλλά όπως το βλέπω, αυτό που έχουμε όλοι, πέρα από φίλους/συντρόφους/περίγυρο/υλικά αγαθά, είναι ένα σώμα και μια ψυχή. Γιατί να μην τα φροντίσουμε όσο μπορούμε καλύτερα; Μια αντίληψη των καιρών είναι "γιατί να αλλάξω; να με δεχτούν γι'αυτό που είμαι". Μα πρώτα απ'όλα, τι ακριβώς είσαι; Κι όταν έχεις τη δυνατότητα να γίνεις κάτι καλύτερο, κάτι που θα φέρει το είναι σου σε αρμονία, το μυαλό σου σε γαλήνη και που θα σε γεμίζει, γιατί να μη το δοκιμάσεις;

Για τι άλλο είμαστε σ'αυτόν τον κόσμο παρά για να ξεπερνάμε φόβους και για να γίνουμε όσο καλύτεροι γίνεται, ομορφαίνοντας έτσι τον "κόσμο" μας, και ίσως και τον "κόσμο" κάποιου άλλου;

Και γιατί να αφήσεις άτομα, είτε μέσα απ'τη ζωή σου, είτε έξω απ'αυτήν, να επηρεάσουν το "είναι" σου και να το αλλάξουν; Μπορούν να το κάνουν με τη ζωή σου, μη τους αφήσεις να σου κλέψουν τη ψυχή σου, το χαμόγελο σου, τη πίστη σου στους ανθρώπους. Εξάλλου

"Try to realise it's all within yourself

No one else can make you change (...)

And the time will come

When you'll see we're all one

And life flows on within you and without you"

Και να λοιπόν ένας άνθρωπος, που αφοσιώθηκε στο τώρα, στη ζωή, στους μακροχρόνιους ¨καρπούς" και στο "μετά τον θάνατο", και ασχολήθηκε με όλη του τη ψυχή με το φύτεμα φυτών και λουλουδιών, φρόντισε να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα και να ξεριζώσει τα ζιζάνια -όλα αυτά κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ο κήπος του παραμένει.

Edward S. Curtis

Με αφορμή τη προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με την Kasebier, πέτυχα το όνομα του (μάλιστα στο απόσπασμα που παρέθεσα). Και voila, ένα λιθαράκι κυλάει, παρασύρει κάποια άλλα, και στο τέλος μπορεί το μισό βουνό να κυλήσει... Αμερικανός φωτογράφος (1868-1952).

Φωτογράφισε κυρίως το Αμερικάνικο τοπίο και τους ιθαγενείς, και προσπάθησε να τ'απαθανατίσει πριν εξαφανιστούν και χαθούν στη λήθη. Γι'αυτό το λόγο, δε φωτογράφισε μόνο, αλλά προσπάθησε να διασώσει οτιδήποτε είχε σχέση με τους Ινδιάνους, από τη μουσική και τη γλώσσα τους ως τις ιστορίες, τα έθιμα και τις συνταγές τους.

Λίγο αμφιλεγόμενος για κάποιους, πρώτον μιας και φαίνεται να κανε το δικό του "photoshop" στα φιλμ του, όπως να τους δίνει αυτή τη σέπια απόχρωση, ή να εξαφανίζει ένα ρολόι απο μια ινδιάνικη σκηνή για να φαίνεται πιο αυθεντική, και δεύτερον, γιατί με κάτι τέτοιες τεχνικές φαίνεται να "σκηνοθετεί" σκηνικά και λήψεις σε πιο στερεότυπες. Δεν είναι απαραίτητα άσχημα όλα αυτά. Μπορεί ο Curtis να θελε να μας δώσει μια ιδέα πώς ήταν όλα πολύ πριν την έλευση του "πολιτισμού". Στο κάτω κάτω δημιουργός ήταν, είχε και ένα όραμα του έργου ο άνθρωπος, το ήθελε κάπως συγκεκριμένα.

Όπως και να χει, σε μια εποχή που ήδη ο καθένας μπορούσε να αποκτήσει μια φωτογραφική μηχανή και ένα κλικ αρκούσε (σου θυμίζει κάτι;), οι φωτογράφοι έπρεπε να 'χουν κάτι ξεχωριστό στο ύφος τους, κι ο Curtis σίγουρα το είχε.

Duck Hunter - Kutenai

Medicine Man -Navajo

Vanishing Race

Weaver - Navajo

Native American Child

Morning Bath - Apache

Grinding Medicine- Zuni

Crying To The Spirits

At The Old Well of Acoma

A Smoky Day at The Sugar Bowl -Hupa

Sioux Chiefs

Two Strike, Teton Sioux

Painting a Hat (Nakoaktok)

Quiet Waters - Yurok

The Piki Maker

Waiting In The Forest, Cheyenne

A Heavy Load, Sioux

The Bowman- Nootka

Apache Baby

Canyon de Chelly, Navaho

Κι αν σ'άρεσε η δουλειά του, δε χρειάζεται να πας ως το Peabody Essex Museum για να θαυμάσεις κι άλλες φωτογραφίες του. Με πάνω απο 40.000 φωτογραφίες, μπορείς να είσαι σίγουρος πως ψάχνοντας στο ίντερνετ θα βρεις αρκετές. Εδώ έγινε η αρχή, μπορείς να ρίξεις μια ματιά και στο

http://shineyourlight-shineyourlight.blogspot.com/2011/11/north-american-indian-photographs-by.html , το πέτυχα ενώ έψαχνα ονομασίες.

ΥΓ. Εννοείται πατάς πάνω στις εικόνες για να τις απολαύσεις.

Gertrude Käsebier

Οι εικόνες με εντυπωσιάζουν, δε μπορώ να το αρνηθώ. Είτε είναι πίνακες, είτε φωτογραφίες, ακόμα και στη καθημερινή μου ζωή, τα μάτια μου συλλαμβάνουν τέτοιες εικόνες, που δε μπορώ να τις αποτυπώσω ούτε με φωτογραφική μηχανή, ούτε με μολύβια. Όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν που τριγυρνάω στο διαδίκτυο, πέφτω πολλές φορές, ακόμα και κατά λάθος, σε ιστοσελίδες με εικόνες. Από τις μυριάδες που θα περάσουν μπροστά απ'τα μάτια μου, κάποιες θα μου κάνουν ιδιαίτερη αίσθηση. Αρκετή για να τις αποθηκεύσω στον σκληρό. Έτσι έγινε και μ'αυτήν εδώ

Crystal gazer

Έχει κάτι το εξωπραγματικό αυτή η φωτογραφία, και δεν αναφέρομαι στη κρυστάλλινη μπάλα.

Δεν είχα ιδέα αν είναι όντως φωτογραφία ή σκίτσο, και ποιος ο δημιουργός. Μα α! ο καιρός περνάει, το ίντερνετ μας παρέχει ακόμα περισσότερες δυνατότητες, και πλέον αρκεί να "σύρω" τη φωτογραφία, να την "αφήσω" στο google (γιατί τα εύσημα πρέπει να δίνονται) και να μου πει ο,τι θέλω να ξέρω. Το όνομα της φωτογράφου είναι Gertrude Käsebier, Αμερικανίδα φωτογράφος (1852-1934).
Δε θα πω πολλά. Στη συγκεκριμένη εποχή, μια γυναίκα παντρεμένη με παιδιά που ενδιαφέρεται για τις νέες παιδαγωγικές θεωρίες του Friedich Frobel, να αποφασίσει να σπουδάσει φωτογραφία, να πάει ακόμα και στην Ευρώπη για να εντρυφήσει στο αντικείμενο, και να ασχοληθεί επαγγελματικά μ'αυτό για να βγάλει τα προς το ζην μετά τον θάνατο του άντρα της , για μένα δεν είναι απλά αξιοσέβαστο, αλλά και αξιοθαύμαστο!

Zitkala-Sa

Yoked and Muzzled_Marriage

Silhouette

The Red Man

Woman Doing Laundry in Newport

The Heritage of Motherhood

Evelyn Nesbit

The Manger

Girl in Satin Dress with Roses

Lollipops

"Unlike her contemporary Edwart Curtis, Käsebier focused more on the expression and individuality of the person than the costumes and customs. While Curtis is known to hav added elements to his photographs to emphasize his personal vision, Käsebier did the opposite, sometimes removing genuine ceremonial articles from a sitter in order to concentrate on the face or stature of the person" (Wikipedia)

Iron White Man

Indian Chief

Happy Days

Portrait of Miss Minnie Ashley

Dancing School

The White Familly

Chester Beach

A Boy and His Dog

Auguste Rodin

Motherhood

The Sketch