Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Το αγαπημένο μου cinema στον κόσμο...

...βρίσκεται στη Toulouse, και είναι η Cinémathèque. Δε μπορούσα να μη γράψω γι'αυτόν τον προσωπικό μου παράδεισο που με στιγμάτισε. Τι σημαίνει αυτή η λέξη; Πρόκειται για έναν κινηματογράφο που διαθέτει ένα τεράστιο αρχείο ταινιών, που συνεπάγεται με:
  • το ένα φεστιβάλ μετά το άλλο, όπως "Extrême cinema_ Inferno"
    με πολλές αιμοβόρες ταινίες με ζόμπι/βρικόλακες/σατανικά μωρά/σατανικά πλοία/ στο
    μήνα του Halloween, Ταινιών μικρού μήκους, St-Pétersbourg Moscou en 22 films με ρώσικες και σοβιετικές ταινίες προς τιμήν της χρονιάς Γαλλίας-Ρωσίας, , Rencontres du 3eme type (επαφές 3ου τύπου), με ταινίες που έχουν ως θέμα την εξωγήινη ζωή,
    du Bonheur pour 2011 (ευτυχισμένου νέου έτους) με ταινίες που αναζητούν ποια είναι η πραγματική ευτυχία της ζωής.
  • Ciné-concert μία ή δυο φορές το μήνα,
  • ιδιαίτερες επιλογές ταινίας μια φορά το μήνα από την ίδια τη Cinémathèque που είχαν διορθωθεί οπτικοακουστικά προσφάτως (ίσως και γι'αυτόν το λόγο)
  • νύχτες μαραθώνιους με θρίλερ, καφέ και ζεστά κρουασάν στο τέλος
  • διήμερο αφιέρωμα στον Martin Luther King με αφιέρωμα στα κινηματογραφημένα blues της εποχής, συναυλία rap-αφρικάνικων ήχων στο τέλος της προβολής ταινίας, κι άλλη μία στο φουαγιέ με jazz και blues και τον κόσμο να χορεύει και να πίνει κρασί
Ταινίες από διάφορες εποχές, από το 1920 κάτι ως και πριν από 4 χρόνια. Από τα blockbuster παλαιότερων χρόνων ως τα αριστουργήματα του κινηματογράφου: όλος ο πλούτος της έβδομης τέχνης σε δύο αίθουσες, που πάντα γέμιζαν, ακόμα και αν πρόκειται για το "Μωρό της Ρόζμαρι", ή για cult ταινία με συνοδεία ηλεκτρονικής-metal μουσικής.
Στη τελευταία πήγα πέντε λεπτά πριν αρχίσει για εισιτήριο και βρήκα τουλάχιστον 10 άτομα να στέκονται να κοιτάνε το χαρτί που έγραφε sold-out. Αφίσες από κείνες τις ζωγραφισμένες (πραγματικά έργα τέχνης) που κοσμούσαν ανά θεματική τους τοίχους του φουαγιέ αναλόγως με το τι φεστιβάλ ετοίμαζαν για την επόμενη περίοδο. Σε μια γωνία ένας παλιός, μεγάλος προτζέκτορας φιλμ τραβούσε πάντα το βλέμμα μου.
Αυτή ήταν η Cinémathèque όπως την έζησα εγώ. Αν υπάρχει κάτι που να μου λείπει υπερβολικά από τη Toulouse είναι αυτός ο χώρος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: