Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

les sons tenebreux...

I know, I know, έχω απίστευτα πολύ καιρό να γράψω, αλλά δε σε ξέχασα. Είχα ξεμείνει απο ιδέες, κι όταν τις είχα, αναρωτιόμουν αν θα κανα καλά να στις εκφράσω. Δεν έχει σημασία πλέον. Τώρα είμαι εδώ...
Αποφάσισα να κάνω κάτι που ήθελα απο μικρή. Να βγάλω μια λίστα με τραγούδια, με "σκοτεινά" τραγούδια όπως τα λεγα απο μικρή. Αυτά που οι μελωδίες σου μεταδίδουν μια αίσθηση κινδύνου, ή ένα ιλλιγειώδες συναίσθημα, σα να χορεύεις σε ένα παραμύθι με τη συντροφιά του "κακού" που σε παρασέρνει... Αυτές ήταν οι εντυπώσεις που μου δημιουργούσαν κάτι τέτοια τραγούδια. Το εγχείρημα μου θα ολοκληρωθεί (αν ποτέ) σε μια σειρά απο posts.
Αρχίζοντας απο σήμερα!
Μια συμφωνία που πρωτοάκουσα live στο Μέγαρο και απλά δε τη χόρταινα...τόσο ευχάριστα σκοτεινή, ήθελα να μη σταματήσει ποτέ!
Εδώ είναι ένα απόσπασμα της, το απόσπασμα που μ'αρέσει
Symphony No.7 in A Major, Op. 92 II. Allegretto, Beethoven



Δεν υπάρχουν σχόλια: