Καλη χρονιά! Είχα καιρό να σε πιάσω στα χέρια μου αλλά είχα καλούς λόγους. Κι όπως και να'χει τώρα είμαι εδώ. Τι έγινε όσο έλειπα?
Έκανα ένα σύντομο ταξιδάκι Ολλανδία, και πέραν του ότι θέλω κάποια στιγμή πλέον να πάω να ζήσω εκεί μόνιμα, όταν γύρισα με βρήκα πιο ανανεωμένη. Σα να μου άνοιξε καινούριους ορίζοντες, καινούρια point of view. Δέθηκα λίγο περισσότερο με άτομα που μπήκαν πρόσφατα στη ζωή μου και που συνειδητοποίησα οτι τα θέλω περισσότερο μέσα σ'αυτή. Έζησα κι επιτέλους γιορτές με χιόνια, και αργότερα με βόλτες και πολλές ταινίες..
Μετά μπήκε το νέο έτος. Στην αρχή λίγο περίεργα και για μένα και για πολλούς, αλλά μετά ήρθε στα ίσια του. Ακόμα και όρεξη για τη σχολή ξαναβρήκα, γενικά μου έφερε πολύ ενέργεια αυτή η αλλαγή. (Ίσως να ευθυνόταν λίγο και η Ολλανδία αλλά δε μπορώ να το πω με σιγουριά).
Μια μέρα έκανα βόλτα και ενώ ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου θυμήθηκα πόσο καιρό έχω να πάω να πάρω ενα cd και να το λιώσω. Ακόμα και στο mp3 μου είχα πόσο καιρό να βάλω μπαταρίες. Ουπς! Ξανάπιασα τα τελευταία arctic monkeys kai kasabian και κατάλαβα πως τελικά και οι kasabian βγάλαν ακόμα έναν πολύ ωραίο δίσκο. Όχι οτι δε μ'αρεσε απ'την αρχή, απλά είχα στο μυαλό μου πως δεν είναι αντάξιο των προηγούμενων. Βασικά ακόμα δεν έχω βγάλει πόρισμα...λίκο ακόμα καιρό δώστε μου.
Επίσης..έγινα 20. Λίγο επεισοδιακά, μιας και δε τ θυμήθηκαν πολλοί. Αλλά εγώ πάντα το κορόιδευα αυτό. "Ε ξέχασε μια ημερομηνία, και?". Με έριξε όμως. Χαζομάρα μου το ξέρω. Βγήκε λίγο η μελαγχοΛΙΑ εκείνη την ώρα, θυμήθηκα και παλιές εποχές, αλλά την έστειλα απο'κει που ήρθε ;-) Εξάλλου το φινάλε με δικαίωσε και με το παραπάνω.
Αν βλέπω διαφορά στη δεκαετία των 20? Ναι αρκετές, δεν είμαι η Λία που ήμουν. Μια πιο βελτιωμένη και μεγαλύτερη έκδοση.
Τι άλλο? Α. Έχω να σου πω κάτι, αλλά δε το χω πει ακόμα πουθενά αλλού. Ένα βράδυ που ξενυχτουσα με πρησμένα μάτια κάνοντας εργασία, έκανα μόνο ένα διάλειμμα στισ 6 τα ξημερώματα (την έδινα το πρωί, μη νομίζεις οτι στρώθηκα γι'άλλο λόγο). Που λες σ'αυτό το διάλειμμα είχα την περιέργεια να ψάξω πόσο κοστίζουν οι πτήσεις απο δω για Αφρική. Πρώτη φορά στη ζωή μου που μου ρθε αυτό το πράγμα. Θυμήθηκα πως ο μόνος λόγος που ήθελα να γίνω γιατρός ήταν για να γραφτώ στους Ιατρούς Χωρίς Σύνορα. Και μου ρθε η ιδέα του εθελοντισμού. Ε και το ψαξα αρκετά (ήταν μεγάλο διάλειμμα, το δικαιούμουν άλλωστε) και έχω σχεδόν αποφασίσει μετά τη σχολή να γραφτώ σε ένα τέτοιο πρόγραμμα εθελοντισμού. Εχει να προσφέρει απίστευτες εμπειρίες και ψήνομαι αρκετά όπως κατάλαβες. Αυτά μεταξύ μας...Ακόμα είναι φρέσκια ιδέα ας ωριμάσει και λίγο με το καιρό.
Αυτά προς το παρόν σου υπόσχομαι θα σε ξαναγράψω πιο σύντομα.
ps1. με αυτά και με τ'αλλα ξαναείδα το Constant Gardener (επίμονος κηπουρός). Πόσο λυπητερή, σοκαριστική ταινία αλλά και πόσο τη λατρεύω!
ps2.Απορώ πόσο νόημα θα βγάζω αύριο απ'αυτό το κείμενο όταν το ξαναδιαβάσω..Σόρυ :-)
Έκανα ένα σύντομο ταξιδάκι Ολλανδία, και πέραν του ότι θέλω κάποια στιγμή πλέον να πάω να ζήσω εκεί μόνιμα, όταν γύρισα με βρήκα πιο ανανεωμένη. Σα να μου άνοιξε καινούριους ορίζοντες, καινούρια point of view. Δέθηκα λίγο περισσότερο με άτομα που μπήκαν πρόσφατα στη ζωή μου και που συνειδητοποίησα οτι τα θέλω περισσότερο μέσα σ'αυτή. Έζησα κι επιτέλους γιορτές με χιόνια, και αργότερα με βόλτες και πολλές ταινίες..
Μετά μπήκε το νέο έτος. Στην αρχή λίγο περίεργα και για μένα και για πολλούς, αλλά μετά ήρθε στα ίσια του. Ακόμα και όρεξη για τη σχολή ξαναβρήκα, γενικά μου έφερε πολύ ενέργεια αυτή η αλλαγή. (Ίσως να ευθυνόταν λίγο και η Ολλανδία αλλά δε μπορώ να το πω με σιγουριά).
Μια μέρα έκανα βόλτα και ενώ ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου θυμήθηκα πόσο καιρό έχω να πάω να πάρω ενα cd και να το λιώσω. Ακόμα και στο mp3 μου είχα πόσο καιρό να βάλω μπαταρίες. Ουπς! Ξανάπιασα τα τελευταία arctic monkeys kai kasabian και κατάλαβα πως τελικά και οι kasabian βγάλαν ακόμα έναν πολύ ωραίο δίσκο. Όχι οτι δε μ'αρεσε απ'την αρχή, απλά είχα στο μυαλό μου πως δεν είναι αντάξιο των προηγούμενων. Βασικά ακόμα δεν έχω βγάλει πόρισμα...λίκο ακόμα καιρό δώστε μου.
Επίσης..έγινα 20. Λίγο επεισοδιακά, μιας και δε τ θυμήθηκαν πολλοί. Αλλά εγώ πάντα το κορόιδευα αυτό. "Ε ξέχασε μια ημερομηνία, και?". Με έριξε όμως. Χαζομάρα μου το ξέρω. Βγήκε λίγο η μελαγχοΛΙΑ εκείνη την ώρα, θυμήθηκα και παλιές εποχές, αλλά την έστειλα απο'κει που ήρθε ;-) Εξάλλου το φινάλε με δικαίωσε και με το παραπάνω.
Αν βλέπω διαφορά στη δεκαετία των 20? Ναι αρκετές, δεν είμαι η Λία που ήμουν. Μια πιο βελτιωμένη και μεγαλύτερη έκδοση.
Τι άλλο? Α. Έχω να σου πω κάτι, αλλά δε το χω πει ακόμα πουθενά αλλού. Ένα βράδυ που ξενυχτουσα με πρησμένα μάτια κάνοντας εργασία, έκανα μόνο ένα διάλειμμα στισ 6 τα ξημερώματα (την έδινα το πρωί, μη νομίζεις οτι στρώθηκα γι'άλλο λόγο). Που λες σ'αυτό το διάλειμμα είχα την περιέργεια να ψάξω πόσο κοστίζουν οι πτήσεις απο δω για Αφρική. Πρώτη φορά στη ζωή μου που μου ρθε αυτό το πράγμα. Θυμήθηκα πως ο μόνος λόγος που ήθελα να γίνω γιατρός ήταν για να γραφτώ στους Ιατρούς Χωρίς Σύνορα. Και μου ρθε η ιδέα του εθελοντισμού. Ε και το ψαξα αρκετά (ήταν μεγάλο διάλειμμα, το δικαιούμουν άλλωστε) και έχω σχεδόν αποφασίσει μετά τη σχολή να γραφτώ σε ένα τέτοιο πρόγραμμα εθελοντισμού. Εχει να προσφέρει απίστευτες εμπειρίες και ψήνομαι αρκετά όπως κατάλαβες. Αυτά μεταξύ μας...Ακόμα είναι φρέσκια ιδέα ας ωριμάσει και λίγο με το καιρό.
Αυτά προς το παρόν σου υπόσχομαι θα σε ξαναγράψω πιο σύντομα.
ps1. με αυτά και με τ'αλλα ξαναείδα το Constant Gardener (επίμονος κηπουρός). Πόσο λυπητερή, σοκαριστική ταινία αλλά και πόσο τη λατρεύω!
ps2.Απορώ πόσο νόημα θα βγάζω αύριο απ'αυτό το κείμενο όταν το ξαναδιαβάσω..Σόρυ :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου