Η διαπίστωση που είχε κάνει κάποτε μια φίλη μου απ'τη σχολή είναι πως "όλοι στη σχολή μας είναι λίγο περίεργοι, αν το σκεφτείς κάνενας δεν είναι απόλυτα φυσιολογικός! Ούτε εμείς!" Εγώ δεν ήξερα οτι ήμουν περίεργη, φέτος το' μαθα. ''Με την καλή έννοια...'', που έμπαινε μερικές φορές στο τέλος. Η αλήθεια είναι πως πάντα με αυτήν την έννοια μου το λεγαν, και περισσότερο εννοούσαν πως σε μερικές περιπτώσεις δεν είμαι και απ'τους πιο εύκολους ανθρώπους. Και γω που νόμιζα οτι ήμουν τόσο, μα τόσο φυσιολογική...Απ'τη μια χαίρομαι, φάση έχει να ξεχωρίζεις, να 'σαι λίγο διαφορετικός κι όχι μια μάζα με τους άλλους. Απ'την άλλη με προβληματίζει... Η πρώτη φορά που μου το'χαν πει ήταν πριν δύο χρόνια απο ένα "φίλο". Ξαφνιάστηκα, γιατί σ'αυτό το άτομο ταίριαζε πολύυυ περισσότερο ο χαρακτηρισμός. Δεν έδωσα σημασία, μέχρι φέτος. Και είναι όντως αλήθεια, στη σχολή μας όλοι έχουμε την παραξενιά μας. Και λέω" ε δε γίνεται, όλοι οι πέριεργοι να'χουμε μαζευτεί στη σχολή μου.τι...στο καλό(τί νόμιζες θα λεγα!? :-p)" Μετά έπιασα όλες τις παρέες μου,τα άτομα που συναναστρέφομαι...Συμπέρασμα που κατέληξα- όλοι είμαστε περίεργοι. Άλλοι λίγο, άλλοι πολύ, σε άλλους κάνει μπαμ, σε άλλους όχι. Φυσιολογικός...μεγάλη κουβέντα να το πεις πλέον. Τhe queerest of the queer, the strangest of the strange...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου