Red Hot Chili Peppers- "Under The Bridge"

Sometimes I feel like I dont have a partner
Sometimes I feel like my only friend
Is the city I live in, the city of angel.
Lonely as I am, together we cry...

I drive on her streets cause she's my companion
I walk through her hills 'cause she knows who I am.
She sees my good deeds and she kisses me windy.
I never worry, now that is a lie.

I dont ever want to feel
Like I did that day
Take me to the place I love
Take me all the way

Its hard to believe that there's nobody out there.
Its hard to believe that I'm all alone.
At least I have her love, the city she loves me.
Lonely as I am together we cry.

I dont ever want to feel
Like I did that day
Take me to the place I love
Take me all the way

Under the bridge downtown
Is where I drew some blood
Under the bridge downtown
I could not get enough
Under the bridge downtown
Forgot about my love
Under the bridge downtown
I gave my life away

Απόσπασμα...

" Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε και ο αχός απ' τα κυπαρίσσια. Ανάψανε και οι λαμπάδες τ' ουρανού. Όλα ήταν γάλα... γάλα... λουλάκι... και σπίθες. Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. Το παιδί εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε... ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι... αυτό που θα ιστορήσει στο άλλο του βιβλίο, το κατοπινό.
Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν... παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ' άστρα... Να τα μετρήσει όλα... σιγά σιγά... ένα ένα... Όλα...
Και τα βρήκε σωστά. "

Ένα παιδί μετράει τ' άστρα, Μενέλαος Λουντέμης


ps. Για ένα βιβλίο που διάβασα πολύ παλιά, και που το είχα σαμποτάρει απο τη πρώτη φράση του, "Ο αέρας φύσαγε σα γύφτος....", για να το λατρέψω στη συνέχεια και να το διαβάσω απανωτά τρεις φορές.
ps2. Για να ανακαλύψω αμέσως μετά αφού ανεβάσω το ποστ πως το συγκεκριμένο απόσπασμα χρησιμοποιήθηκε και ως περίληψη του βιβλίου στο οπισθόφιλο (άκου να δεις!)

Eίναι κάποια μέρη, στα οποία νιώθεις σαν στο σπίτι σου. Συνήθως πρόκειται για μέρη στα οποία έχεις πολλές αναμνήσεις, καλές (ω κυρίως καλές και ωραίες στιγμές!) και κακές, και έχεις περάσει εκεί πολλές ώρες. Και κάθε φορά που πηγαίνεις εκεί νιώθεις την ίδια ανακούφιση και χαρά που νιώθεις το βράδυ για παράδειγμα όταν γυρνάς σπίτι σου. Νιώθεις ασφάλεια, πως ok, τώρα που είμαι εδώ είμαι ασφαλής. Και σ΄οποιαδήποτε ζημία υποστεί το μέρος αυτό νιώθεις την ίδια αγανάκτηση που νιώθεις αν συνέβαινε στο πραγματικό σου σπίτι, ή αν έρθει κάποιος και φέρει χαμό στο μέρος αυτό τα παίρνεις λες και σου ανακάτωσε το δωμάτιό σου... είναι λίγο περιέργο... Με την έννοια οτι και στο παρελθόν έχω περάσει πάρα πολλές ώρες σε συγκεκριμένα μέρη, αλλά δε μου το βγαζαν ιδιαίτερα αυτό το συναίσθημα.
Αυτό συμβαίνει και με άτομα. Είναι με μερικά άτομα που νιώθεις απίστευτα άνετα, ακόμα και αν δεν έχεις περάσει μαζί τους ιδιαίτερα πολύ χρόνο. Και είναι και άτομα που μπορεί να τα ξέρεις για καιρό και να νιώθεις λίγο άβολα. Μερικοί λένε θέμα χημείας, και αναφέρονται και στο " είναι τι σου βγάζει ο καθένας"."Αnd I feel your warmth and it feels like home..." που λέει και ένα άσμα των depeche mode.
Είναι αίσθημα που όλοι έχουμε νιώσει λίγο πολύ, σε σημείο που πολλοί να πουν δε μας λες και κάτι καινούριο... Αλλά δεν είναι περιεργο??

Πάει ο παλιός ο χρόνος... (ή ο παλιοχρόνος? )

Πόσες ευχές απο γνωστούς, συγγενείς, και απο μας τους ίδιους... άραγε πόσοι όμως όταν στέλνουμε μια ευχή την εννοούμε και δεν την λέμε μηχανικά? Κι εξάλλου, για τα άτομα που νιώθουμε πολύ κοντά μας, πρέπει να' ρχονται τέτοια γεγονότα για τις ευχές? Αφού όλο το χρόνο ελπίζουμε τα καλύτερα γι' αυτά... My point is, οτι όταν υπάρχουν δυνατά συναισθήματα μεταξύ ατόμων, και τους το δείχνεις έμπρακτα όλο το χρόνο, δε χρειάζεται να περιμένουν/-ουμε μια γιορτή, για να το εκφράσουμε με λόγια, γίνεται αντιληπτό έτσι κι αλλιώς (θέλω να πιστεύω τουλάχιστον, κι έτσι ισχύει για μένα...).
Ποιές είναι οι δικές μου ευχές για τη χρονιά που ξεκινάει? Υγεία πάνω απ' όλα, (και την εκτιμάς αυτήν την ευχή μόνο αν αντιμετώπισες εσύ ή κάποιος δικό σου προβληματάκια), και αισιοδοξία και θετική σκέψη. Θεωρώ πως με τα δύο τελευταία μπορείς να υπερπηδήσεις όποια εμπόδια βρεθούν μπροστά σου και μ' επιτυχία, άσε που καθορίζουν μερικές φορές και την υγεία (όταν ψυχολογικά δεν είσαι καλά ο οργανισμός είναι πιο ευάλωτος στις αρρώστιες). Καλή μας χρονιά guys! Το πρώτο τραγούδι της χρονιάς στο blog θα'ναι απο Nick Cave and The Bad Seeds (παρόλο που μέσα στις γιορτές είχαμε κολλήσει με Garbage). Do you love me? (αν και οφείλω να ομολογήσω το video δε μου κάνει ιδιαίτερη αίσθηση...)

I found her on a night of fire and noise
Wild bells rang in a wild sky
I knew from that moment on
I'll love her till the day that I died
And I kissed away a thousand tears
My lady of the Various Sorrows
Some begged, some borowed, some stolen
Some kept safe for tomorrow
On an endless night, silver star spangled
The bells from the chapel went jingle-jangle

Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?

She was given to me to put things right
And I stacked all my accomplishments beside her
Yet I seemed so obsolete and small
I found God and all His devils inside her
In my bed she cast the blizzard out
A mock sun blazed upon her head
So completely filled with light she was
Her shadow fanged and hairy and mad
Our love-lines grew hopelessly tangled
And the bells from the chapel go jingle-jangle

Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?

All things move toward their end
I knew before I met her that I would lose her
I swear I made every effort to be good to her
I made every effort not to abuse her
Crazy bracelets on her wrists and her ankles
And the bells from the chapel go jingle-jangle

Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?