Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Πάει ο παλιός ο χρόνος... (ή ο παλιοχρόνος? )

Πόσες ευχές απο γνωστούς, συγγενείς, και απο μας τους ίδιους... άραγε πόσοι όμως όταν στέλνουμε μια ευχή την εννοούμε και δεν την λέμε μηχανικά? Κι εξάλλου, για τα άτομα που νιώθουμε πολύ κοντά μας, πρέπει να' ρχονται τέτοια γεγονότα για τις ευχές? Αφού όλο το χρόνο ελπίζουμε τα καλύτερα γι' αυτά... My point is, οτι όταν υπάρχουν δυνατά συναισθήματα μεταξύ ατόμων, και τους το δείχνεις έμπρακτα όλο το χρόνο, δε χρειάζεται να περιμένουν/-ουμε μια γιορτή, για να το εκφράσουμε με λόγια, γίνεται αντιληπτό έτσι κι αλλιώς (θέλω να πιστεύω τουλάχιστον, κι έτσι ισχύει για μένα...).
Ποιές είναι οι δικές μου ευχές για τη χρονιά που ξεκινάει? Υγεία πάνω απ' όλα, (και την εκτιμάς αυτήν την ευχή μόνο αν αντιμετώπισες εσύ ή κάποιος δικό σου προβληματάκια), και αισιοδοξία και θετική σκέψη. Θεωρώ πως με τα δύο τελευταία μπορείς να υπερπηδήσεις όποια εμπόδια βρεθούν μπροστά σου και μ' επιτυχία, άσε που καθορίζουν μερικές φορές και την υγεία (όταν ψυχολογικά δεν είσαι καλά ο οργανισμός είναι πιο ευάλωτος στις αρρώστιες). Καλή μας χρονιά guys! Το πρώτο τραγούδι της χρονιάς στο blog θα'ναι απο Nick Cave and The Bad Seeds (παρόλο που μέσα στις γιορτές είχαμε κολλήσει με Garbage). Do you love me? (αν και οφείλω να ομολογήσω το video δε μου κάνει ιδιαίτερη αίσθηση...)

I found her on a night of fire and noise
Wild bells rang in a wild sky
I knew from that moment on
I'll love her till the day that I died
And I kissed away a thousand tears
My lady of the Various Sorrows
Some begged, some borowed, some stolen
Some kept safe for tomorrow
On an endless night, silver star spangled
The bells from the chapel went jingle-jangle

Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?

She was given to me to put things right
And I stacked all my accomplishments beside her
Yet I seemed so obsolete and small
I found God and all His devils inside her
In my bed she cast the blizzard out
A mock sun blazed upon her head
So completely filled with light she was
Her shadow fanged and hairy and mad
Our love-lines grew hopelessly tangled
And the bells from the chapel go jingle-jangle

Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?

All things move toward their end
I knew before I met her that I would lose her
I swear I made every effort to be good to her
I made every effort not to abuse her
Crazy bracelets on her wrists and her ankles
And the bells from the chapel go jingle-jangle

Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?

Δεν υπάρχουν σχόλια: