Παγκόσμια Πορεία για την Ειρήνη και τη Μη Βία στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

"H πρώτη Παγκόσμια Πορεία για την Ειρήνη και τη ΜηΒία ξεκίνησε στις 2 Οκτώβρη 2009 από το Wellington της Νέας Ζηλανδίας και θα καταλήξει στις 2 Γενάρη 2010 στη Punta de Vacas της Αργεντινής. Αιτήματα της ΠΠ είναι ο πυρηνικός αφοπλισμός σε παγκόσμιο επίπεδο, η οριστική παύση των πολέμων και το τέλος της βίας σε κάθε μορφή της (φυσική, οικονομική, φυλετική, θρησκευτική, πολιτισμική, σεξουαλική, ψυχολογική).

Ονόματα όπως Noam Chomski, Yoko Ono, Jose Saramango, Dalai Lama, Silo, Penelope Cruz, Evo Morales, Juanes, Michelle Bachelete, Isabelle Allende, Pedro Almodovar, Lou Reed, Jimmie Carter, Bryan Adams, Art Garfunkel, Desmond Tutu, Viggo Mortensen, Philip Glass, Dario Fo, Danielle Mitterand, Jane Fonda και πολλές άλλες προσωπικότητες και οργανισμοί σε διεθνές επίπεδο και στην Ελλάδα έχουν ήδη δηλώσει την υποστήριξή τους στην Παγκόσμια Πορεία για την Ειρήνη και τη ΜηΒία.

Συναυλίες, παραστάσεις, φόρουμ, ανθρώπινα σήματα ειρήνης, διαλέξεις και συζητήσεις, εκθέσεις φωτογραφίας, μικρότερες πορείες και καλλιτεχνικά δρώμενα θα συνοδεύουν την ΠΠ απ’ όπου περνά με στόχο να δημιουργήσουν συνείδηση και να αφυπνίσουν κοινωνικά για την επείγουσα ανάγκη για Ειρήνη και ΜηΒία.

Στα πλαίσια της δράσης αυτής, η οργάνωση «Κόσμος χωρίς Πολέμους και Βία», σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO και το Κέντρο UNESCO για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια διοργανώνουν ημερίδα η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (κτίριο Διοίκησης), στις 29 Οκτωβρίου 2009 από τις 11:00 έως τις 13:00. Με αφετηρία την Αίθουσα Τελετών θα πραγματοποιηθεί στις 12.30 συμβολική πορεία στο κέντρο της πόλης που θα επιστρέψει στην αφετηρία. Στην Αίθουσα Τελετών επίσης θα πραγματοποιηθεί μία συζήτηση στρογγυλής τραπέζης όσον αφορά τη διατήρηση της ειρήνης και την εξάλειψη της βίας στις σύγχρονες κοινωνίες από τις 6:00-8:00μμ. Σας προσκαλούμε όλους να συμμετέχετε και να συνεισφέρετε για έναν κόσμο χωρίς πολέμους και βία!

Πληροφορίες:

www.theworldmarch.org

www.kosmosxorispolemous.gr

http://worldmarchgr.wordpress.com

Θεσσαλονίκη: 6978070600

worldmarchgr@gmail.com

"

Klimt...

Πρόκειται για μια Klimt περίοδο της ζωής μου. Η αλήθεια είναι οτι ποτέ δεν είχα ενδιαφερθεί και ασχοληθεί έτσι με τα έργα του. Έχει όμως απ'το καλοκαίρι που τα έργα του στοιχειώνουν το μυαλό μου , και όπου πετύχω κάποιο απ'αυτό κολλάω να το χαζεύω. (Αν και νομίζω πως η πάθησή μου έχει να κάνει με οποιοδήποτε πίνακα πέσει στην αντίληψη μου...) Κlimt λοιπόν!! εδώ το έργο του "Danae". Βασίζεται στο μύθο της Δανάης, κατά τον οποίο για να μπορέσει ο Δίας να πλαγιάσει μαζί της επιστρατεύτηκε μία απ'τις μεταμορφώσεις του, αυτής σε χρυσή βροχή. Καρπός της ένωσής τους ο Περσέας. Προσέξτε πόσο χαμένη στην έκσταση της δηλώνει η έκφραση του προσώπου της...

Τα νερόφιδα ΙΙ ("watersnakes II") τα χρώματα, οι λεπτομέρειες αυτού του πίνακα...ίσως ο αγαπημένος μουlast but not least, το φιλί. ("the kiss"). Πρόκειται για το masterpiece του καλλιτέχνη. Θεωρώ πως Η απόδοση μιας τόσο τρυφερής στιγμής ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. είναι πέρα για πέρα πετυχημένη. Και κάτι που είχα διαβάσει και μου κανε εντύπωση:

-αν παρατηρήσετε οι δύο εραστές είναι τυλιγμένοι μέσα σε ένα χρυσό σύννεφο, μια χρυσή άλω, που τους χωρίζει απο τον πραγματικό κόσμο.
- Τα ενδύματα των δύο διαφέρουν. Στου άντρα υπάρχουν γωνιώδη μοτίβα, ενώ στης γυναίκας κυκλικά και πολύχρωμα, ως μια μικρή υπενθύμιση των διαφορών μεταξύ τους που μπορούν να ταράξουν την αρμονία που βρίσκονται.

Memoires d'innocence

Hμέρα εκλογών σήμερα...μια μέρα που όλοι γυρνάν στον τόπο καταγωγής τους, και θυμούνται τα παλιά, ξαναβρίσκουν τις ρίζες τους. Έτσι και γω σήμερα, μόνο που δεν ήταν ο τόπος που έπαιξε τον καθοριστικό παράγοντα. Η χρονομηχανή μου ήταν το περιεχόμενος μιας ξεχασμένης κούτας στην αποθήκη, όπου την άνοιξα με την ίδια λαχτάρα και την ίδια χαρά που έχει κάποιος που ανακαλύπτει ένα σεντούκι θησαυρού!

Η κούτα αυτή ήταν γεμάτη απο τα αγαπημένα μου παραμύθια και βιβλία που με συντρόφευσαν στην παιδική μου ηλικία! Πόσο ομόρφαιναν τον κόσμο μου! Πόσο τα έχω αγαπήσει : το πρώτο μου ημερολόγιο-παζλ ,

η εγκυκλοπαίδεια των παραμυθιών! ,
η πρώτη μου εγκυκλοπαίδεια, τα πρώτα μου βιβλία πατάκη με τις σειρές περιστέρια, χελιδόνια και πάει λέγοντας, ανάμεσά τους και τα δύο πρώτα που διάβασα και που η μαμά μου είχε γράψει απο πίσω αφιέρωση.... Καθόμουν και διάβαζα μες στην σκονισμένη αποθήκη τα στιχάκια και τις ιστορίες που αγάπησα, και μπορούσα να θυμηθώ τα μέρη που τα διάβαζα, τις σκέψεις που μου δημιουργούσαν, όλα τυλιγμένα μέσα σε ένα πέπλο ασφάλειας :-) Τα ψαχνα καιρό και είχα χάσει ελπίδα, ευχαριστώ!

Ι have to go...

Καμιά φορά νιώθω ένοχη για πράγματα που νιώθω... Όταν αποφασίζω πως προχωράω με τη ζωή μου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό , μήπως αυτό σημαίνει πως τελικά ήταν όλα στο μυαλό μου? Οτι δεν ήταν τόσα αληθινά αυτά που νόμιζα πως είχα μέσα μου? Με κάνει αυτομάτως κακό άτομο? Ώσπου βρίσκω κάποιο τραγούδι να ταυτιστώ, και αρχίζω και νιώθω και πάλι...φυσιολογική. Γιατί είναι καλό που υπάρχει και κάποιος άλλος στον κόσμο που το χει ζήσει.

I noticed tonight that the world has been turning
While I've been stuck here dithering around
Though I know I said I'd wait around till you need me
But I have to go, I hate to let you down.
But I can't stop now
I've got troubles of my own
Cause I'm short on time
I'm lonely
And I'm too tired to talk

I noticed tonight that the world has been turning
While I've been stuck here withering away
Though I know I said I wouldn't leave you behind
But I have to go, it breaks my heart to say

That I can't stop now
I've got troubles of my own
Cause I'm short on time
I'm lonely
And I'm too tired to talk

To no one back home
I've got troubles of my own
And I can't slow down
For no one in town
And I can't stop now

And I can't slow down
For no one in town
And I can't stop now
For no one

The motion keeps my heart running...

Πέρασε πολύυυυς καιρός...

Πολύς καιρός, πολλές σκέψεις, πολλές καινούριες εμπειρίες, αλλαγή μυαλών... Βλέπω λίγο διαφορετικά τα πράγματα, καιρός μου ήταν. Τι έγινε στο μεταξύ?

• Πολλά καινούρια πρόσωπα,
  
• η συνειδητοποίηση πως πρέπει να προχωράω μπροστά στη ζωή μου γιατί έτσι κι αλλιώς είναι αναπόφευκτο,
• όνειρα για ακόμα περισσότερο ταξίδια (μιας και τελικά το μόνο που χρειάζεται είναι να το παρεις απόφαση. Α ίσως και τα χρήματα. Κατά τα άλλα εσύ απλά κάθεσαι σε ένα μεταφορικό),
  
• σχέδια για να γίνω πιο τολμηρή με τη ζωή (εξάλλου μία την έχουμε), πολλές ιδέες με τις οποίες θέλω να καταπιαστώ (όπως και σε κάθε αρχή χρονιάς, μόνο που εδώ έχουμε 2 αρχές: η αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς και η αρχή της ημερολογιακής).
  
• Mια διαπίστωση: μπορεί να θες κάτι τόσο πολύ, που να σαι ικανός να κινήσεις γη και ουρανό για να το καταφέρεις όταν βλέπεις πως παν να στο στερήσουν. Τη στιγμή όμως που τελικά το'χεις ήδη στο τσεπάκι σου, βλέπεις πως υπάρχει ένα άλλο άτομο που το'χει περισσότερη ανάγκη απο'σενα αυτή τη στιγμή, και το προσφέρεις απλόχερα χωρίς να νιώσεις στιγμή δισταγμό. Εξάλλου, αν εσύ νιώθεις πως σου ανήκει σου ανήκει και τελείωσε ανεξαρτήτως τι θα πει ο καθένας. Και μ'αυτή τη σκέψη, αν το καλοσκεφτείς, δε το στερεισαι. Συν τα πολλά θετικά ρεύματα ενέργειας που σε ηλεκτρίζουν απ'τη καλή σου πράξη.
  
• Ξαναθυμήθηκα την αγάπη μου για την αρχαιολογία. Λιώσιμο με ντοκιμαντερ του είδους στη τιβι.
• Πορώθηκα ξανά με ταινίες και βιβλία (yeih! ξαναβρήκα ένα μέρος μου!).
• Kάποιες φορές πρέπει να μιλάς απότομα σε κάποια άτομα και να τα "ταρακουνάς", ακριβώς επειδή τα αγαπάς και θες να τα δεις να βγαίνουν απ' τον "βάλτο" τους
  

Τί άλλα νέα?? U2 at last στην Αθήνα. Κι έλεγα δε θα ρχόταν ποτέ αυτή η στιγμή, κι όμως, να μια φορά που δε θα ξενιτευτώ για να τους απολαύσω! Καινούριος δίσκος Alice in Chains, που κάτι μου λέει πως θα'χουν πολύ καλό υλικό (μετά απο τόσα χρόνια συσσωρευμένης έμπνευσης). Άκουσα ένα τραγούδι τους και με επιβεβαίωσε, καθαρό στυλ ΑΙC, ο DuVall πιστεύω έχει ικανότητες να ανταπεξέλθει, σε κάποια φάση μάλιστα μου φάνηκε πως άκουσα τον layne, οφείλω να πω πως ήταν μια πετυχημένη σύνδεση παρόντος-παρελθόντος.

There I was, laid out on a table
Screamin' sweat and bare feet to the floor
In my life, I'd not soften
Things that cut, and burn so often
But I sit, think of somethin'
Scared to face, the dyin' nothin'

See the cycle I've waited for
It ain't like that anymore

Where I go is when I feel I'm able
How I fight is why I'm feelin' sore
In my Mind, not forgotten
Feel as though, a tooth were rotten
Behind the smile, a tongue that's slippin'
Buzzards cry, when flesh is rippin'

See the cycle I've waited for
It ain't like that anymore

Here I sit writing on the paper
Trying to think of words you can't ignore
In my eyes, what I'm lacking
Score at face, a ten for slacking
Sign the deal, set in motion
Smaller fish, so huge the ocean

See the cycle I've waited for
It ain't like that anymore