Mερικές φορές...

...μια μελωδία, ένα τραγούδι, η σιωπή, ένα βλέμμα μπορούν να μιλήσουν καλύτερα απο οποιαδήποτε λόγια. Μερικές φορές δε ξέρεις πως να εκφράσεις αυτά που έχεις μέσα σου, κι υπάρχουν φορές που απ' αυτήν την αδυναμία δεν εκφράζονται ποτέ. Και τι χρειαζόσουν? Κάποιο άτομο που θα' ρχόταν και θα σου τα μάθαινε. Μπορεί να σου δινε ένα στυλό κι ένα κομμάτι χαρτί για να γράψεις. Μπορεί να σου δινε ένα φύλλο και λίγο κάρβουνο για να σχεδιάσεις, ή μία κιθάρα για να συνθέσεις κάτι δικό σου. Ή μπορεί απλά να σου δειχνε πως είναι να εκφράζεσαι, και να σου μάθαινε πως δεν είναι τόσο κακό και δύσκολο όσο νόμιζες. Κι άλλες φορές απλά θα σε βαζε ν' ακούσεις ένα τραγούδι, να διαβάσεις ένα ποιήμα, ή να δεις έναν πίνακα, κι εσύ να μπορούσες να ταυτιστείς μ'αυτό, και να συνειδητοποιήσεις πως δεν είσαι τόσο τρελός γι'αυτά που έχεις μέσα σου γιατί τελικά υπάρχει κάπου κι ένα άλλο άτομο που τα'χει μέσα του- χωρίς να σημαίνει πως δε κρατάν τη μοναδικότητά τους αυτά...

Υοu say you want diamond on a ring of gold.
You say you want your story to remain untold.
All the promises we made from the cradle to the grave,
when all I want is you.

You say you'll give me a highway with no one on it,
a treasure just to look upon it,
all the riches in the night.
You say you'll give me eyes in the moon of blindness,
a river in a time of dryness,
a harbour in the tempest.

But all the promises we make from the cradle to the grave,
when all I want is you.

You say you want your love to work out right,
to last with me in the night...
You say you want diamonds on a ring of gold,
your story to remain untold,
your love not to grow cold.

All the promises we break from the cradle to the grave,
when all I want is you...
You... all I want is you...
(all I need is you...)