EMO’S HERE!!!

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΜΟ

Όταν πριν λίγα χρόνια στην Ελλάδα ακούγαμε τον όρο «emo» σίγουρα τρίβαμε τα αυτιά μας. Ίσως με λίγη προσπάθεια να φτάναμε στη λέξη emotional, αλλά μέχρι εκεί. Αν ήμασταν λίγο έμπειροι μουσικά, τότε θα αναγνωρίζαμε ένα υπο-είδος της αμερικάνικης rock. Σήμερα η έννοια αυτή αναφέρετε σε ένα κοινωνικό φαινόμενο. Τολμώ να το ονομάσω έτσι μιας και παρατηρείται «πισωγύρισμα» και επηρεασμός ενός ποσοστού νέων που σίγουρα δε μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Πως ξεκίνησαν όμως όλα; Όπως προανέφερα, στην Αμερική του 80 και του 90, ορισμένοι καλλιτέχνες, επηρεασμένοι αρχικά από το hardcore punk, έπειτα από την indee, προώθησαν την emo σκηνή. Ταυτόχρονα, άρχισε να αναπτύσσεται το emo-styling ώσπου στις μέρες μας(δεχόμαστε την επίθεση του τρίτου κύματος) έχει διαμορφωθεί όπως όλοι γνωρίζουμε. Οι emo μπορούν να αναγνωριστούν εύκολα εξωτερικά.(βλ. εικόνες παρακάτω)

Οι emo πιστεύουν ότι όλα στη ζωή είναι μαύρα(με την κακοί έννοια) και ότι ο δικός τους ευαίσθητος και υπερβολικά συναισθηματικός εαυτός τους δε ταιριάζει με το αφιλόξενοι περιβάλλουν. Θεωρούν ότι ο σωματικός πόνος και η αυτοκτονία αποτελούν λύτρωση γι’αυτό συχνά τα επικροτούν ή προβαίνουν σε ανάλογες πράξεις.

Γι’αυτές τους τις θέσεις δέχονται κριτική από όλους μας. Το μεγαλύτερο μέρος(για να μην πούμε όλοι) ζουν σε πολυτελή σπίτια, με τα χρήματα των γονιών τους μια πολύ άνετοι ζωή. Έτσι, παραμένουν κενοί και συνεπώς για να πετύχουν τη διάκριση επιδίδονται σε εξωτερικές υπερβολές. Πιθανολογείτε ότι ένας emo δε θα γνωρίσει αυτό που λέμε σκληρή ζωή ή ζωή με πραγματικό πόνο. Η δε απόρριψη που επικαλούνται μόνο πλασματική είναι. Η συμπεριφορά τους μόνο ένα πεντάχρονο που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή και να κερδίσει ακόμα μια καραμέλα θυμίζει. Γι’αυτό το λόγο πιπιλάνε και τον όρο «κατάθλιψη».

Αναμφισβήτητα, πολλοί από μας που δεν είμαστε emo έχουμε ευαισθησίες, βιώνουμε τα αδιέξοδα της εποχής και ίσως έχουμε νιώσει την απόρριψη ή την εγκατάλειψη. Γνώμη μου είναι ότι οι emo είναι απλά θύματα μιας νέας μόδας, μιας νέας οικονομικής τάσης που επιζητά έρμαια. Θα μου πείτε: Εσένα τι σε νοιάζει; Ας κάνουν ότι θέλουν. Μπορώ να σεβαστώ μια αντίθετη αντίληψη της συμπεριφοράς, ή ένα διαφορετικό στυλ αν είναι αληθινό ανεξάρτητα από το περιεχόμενο του. Λοιπόν το «κίνημα» των emo είναι 99,9% ψεύτικο και κατασκευασμένο από μεγάλες εταιρίες που στο πρόσωπο τους βλέπουν υποψήφιους καταναλωτές. Ε λοιπόν, Τις πολυεθνικές και τις οργανώσεις μόδας δε τις σέβομαι. Σίγουρα λοιπόν το θέμα των emo θα πρέπει να μπει στο μικροσκόπιο μας.

Γιατί αποφάσισα να γράψω: Κάποιος/α γνωστός/η μου emo(ονόματα δε λέμε) έκοψε το χέρι του κοντά στις φλέβες, φωτογράφισε το συμβάν και δημοσίευσε τις φωτογραφίες σε γνωστό releationship portal (διαφήμιση δε κάνουμε).

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ!