George Harrison ο κηπουρός

Γιατί έτσι προτιμούσε να τον θυμούνται. Και η αλήθεια είναι πως κι εκεί μεγαλούργησε.

Μου χει κάνει τη μεγαλύτερη αίσθηση κι απ'τους τέσσερις. Τα τραγούδια του, οι δηλώσεις του, η ζωή του, μου 'χουν δώσει άπλετη τροφή για σκέψη. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ και να ακούσω Beatles, αποφάσισα να αφήσω στην άκρη τα κλασσικά ροκαρόλικα της κουστουμάτης περιόδου τους, και να ξεκινήσω από το άλμπουμ-σταθμό, "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band". Επιτέλους καταλάβαινα τον όλον ντόρο γύρω απ'αυτή τη μπάντα, αναγνώριζα την ιδιοφυΐα και το ταλέντο τους. Απ'όλα τα διαμάντια μέσα στον δίσκο, ένα μου έλαμψε περίεργα, και μέσα απ'το πρίσμα του είδα και μένα μέσα.

"Within You, Without You", και η συνειδητοποίηση πως κάποια φύλλα που ξεπρόβαλαν τόσο καιρό απ'το έδαφος, μέσα στα χώματα, στη πραγματικότητα είχαν πολύ βαθιές ρίζες. Δε λέω ότι ανακάλυψα τη μικρή Ινδή μέσα μου, άρχισα να ακούω μανιωδώς Ινδούς σιταρίστες ή ασπάστηκα τον ινδουισμό. Όχι. Περισσότερο με διαφώτισε σχετικά με την αντίληψη της ζωής, τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Πώς το "All you need is love" μπορεί να καθοδηγήσει τη ζωή μου/σου/μας, αν όντως μπορεί να το κάνει. Τη συνειδητοποίηση του σώματος και του πνεύματός μας, πως μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Όλα αυτά σε ένα γενικό πλαίσιο πνευματικών/φιλοσοφικών αναζητήσεων.

Όσα περισσότερα μαθαίνω απ'αυτόν (/και γι'αυτόν), τόσο περισσότερο θέλω να μάθω κι άλλα. Κοίτα, δεν έχω σκοπό να το παίξω κάπως. Μπορεί να σκεφτείς πνευματικότητα και μπούρδες (και πού καιρός για τέτοια στις μέρες μας, πολύ χρόνο και λίγες έγνοιες μου φαίνεται έχεις). Ίσως. Αλλά όπως το βλέπω, αυτό που έχουμε όλοι, πέρα από φίλους/συντρόφους/περίγυρο/υλικά αγαθά, είναι ένα σώμα και μια ψυχή. Γιατί να μην τα φροντίσουμε όσο μπορούμε καλύτερα; Μια αντίληψη των καιρών είναι "γιατί να αλλάξω; να με δεχτούν γι'αυτό που είμαι". Μα πρώτα απ'όλα, τι ακριβώς είσαι; Κι όταν έχεις τη δυνατότητα να γίνεις κάτι καλύτερο, κάτι που θα φέρει το είναι σου σε αρμονία, το μυαλό σου σε γαλήνη και που θα σε γεμίζει, γιατί να μη το δοκιμάσεις;

Για τι άλλο είμαστε σ'αυτόν τον κόσμο παρά για να ξεπερνάμε φόβους και για να γίνουμε όσο καλύτεροι γίνεται, ομορφαίνοντας έτσι τον "κόσμο" μας, και ίσως και τον "κόσμο" κάποιου άλλου;

Και γιατί να αφήσεις άτομα, είτε μέσα απ'τη ζωή σου, είτε έξω απ'αυτήν, να επηρεάσουν το "είναι" σου και να το αλλάξουν; Μπορούν να το κάνουν με τη ζωή σου, μη τους αφήσεις να σου κλέψουν τη ψυχή σου, το χαμόγελο σου, τη πίστη σου στους ανθρώπους. Εξάλλου

"Try to realise it's all within yourself

No one else can make you change (...)

And the time will come

When you'll see we're all one

And life flows on within you and without you"

Και να λοιπόν ένας άνθρωπος, που αφοσιώθηκε στο τώρα, στη ζωή, στους μακροχρόνιους ¨καρπούς" και στο "μετά τον θάνατο", και ασχολήθηκε με όλη του τη ψυχή με το φύτεμα φυτών και λουλουδιών, φρόντισε να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα και να ξεριζώσει τα ζιζάνια -όλα αυτά κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Ο κήπος του παραμένει.