Θέλω να ξυπνήσω ένα πρωινό και να δω αυτή την εικόνα απ'το παράθυρο μου, όπως πριν κάτι χρόνια.Μας έκανε τη χάρη βέβαια να χιονίσει πριν λίγες βδομάδες,όχι οτι έπιασε βέβαια...αλλά ήταν ωραία που ενώ στολίζαμε δέντρο και ακούγαμε χριστουγεννιάτικα κάλαντα απο φωνές Crosby και Sinatra, έξω έπεφταν οι νιφάδες.Τα Χριστούγεννα φέτος για μένα είναι ήσυχα. Οι έξοδοι κανονίζονται με τις παλιές παρέες, αλλά μιά βδομάδα σχεδόν πέρασε και μου λειψαν και οι καινούριες. Οι περισσότεροι έφυγαν για τις γιορτές,η ωραία μου σχολή έκλεισε,αλλή μία βδομάδα υπομονή.Και μετά τι??Μια βδομάδα μάθημα, και μετά εξεταστική.Μα γιατί μελαγχόλησα???Επανέρχομαι στα Χριστούγεννα.
Ναι, ξέρω πως έχουν καταντήσει εμπορική γιορτή.Ξέρω πως είναι μια γιορτή που τιμάμε τα έλατα για κανά μήνα,τα φαγητά και ιδιαίτερα τα πουλερικά,πάσης φύσεως αλκοολούχων, συνάθροισης συγγενών και λοιπών.Και τι 'ναι πια αυτό με τον Αι-Βασίλη!Παχουλός με κόκκινα ρούχα.Οκ,δε λέω οτι με χαλάει, φάση έχει ο καλοκάγαθος αιωνόβιος,παγκόσμιο πνεύμα που κατοικεί στον Βόρειο Πόλο(γιατί όχι στο Νότιο??), με όλα αυτά τα ξωτικά που τον βοηθάνε.Μ'άρεσουν κιόλας όλα αυτά στις μυθολογίες με τις νεράιδες και τα ξωτικά κλπ,οπότε είναι κάτι στα γούστα μου. Αλλά λέω τώρα εγώ,δεν είναι προσβολή στη μνήμη ενός(ή και πολλών) υπαρκτών προσώπων,να μη τους τιμάμε όπως θα πρεπε?By all means(δε μου ρχεται η αντίστοιχη ελληνική έκφραση), να κρατήσουμε το έθιμο για τα παιδάκια. Απόσα γνωρίζω,ο Μέγας Βασίλειος ήταν ένας ψιλόλιγνος με μαύρα μάτια και γένεια ανθρωπος,αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο και που θεωρείται στη παγκόσμια ιστορία ως ο εμπνευστής αλλά και πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας(κλεμένο απο wikipedia καθαρά lol).Και ο αντίστοιχος Άγιος Νικόλαος των ξένων ήταν παρόμοιας ιδιοσυγκρασίας,αφάνταστα γεναιώδορος επίσης.Κι όμως το όλο κλίμα των γιορτών..ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!!Εντάξει,η συνάθροιση όολων των συγγενών δεν είναι και τόοοοσο ωραία, μια ζωή να σε βουτάν, να σε σαλιώνουν οι θείες στα φιλιά και"καλέ πώς μεγάλωσε!" και"πώς σου μοιάζει!" και "τί τάξη πας??"(έλεος, τέλειωσα μ' αυτά!!).Ευτυχώς φέτος οι συγγενείς ήταν λίγοι και καλοί, απ'τους πιο στενούς.Υπήρξαν τραγελαφικά επεισόδια μέσα στην όλη σύγχυση(ε το να ψάχνεις να δεις αν έγιναν τα παγάκια ανοίγοντας το φούρνο είναι ένα επεισόδιο που δε θα ξεχαστεί ποτέ my dear). Η κότα με τις πατατούλες στο φούρνο και τη γέμιση αλά γιαγιάς ήταν μια σωστή γιορτή του ουρανίσκου, τα ξαδερφάκια τα μικρά ήταν τρέλα,(μα ήταν απίστευτα!χωρίς υπερβολή,το δευτερόλεπτο που γύριζε το κεφάλι η μαμά τους άρπαζαν το σεμεδάκι απ'το τραπέζι και τα ριχναν όλα!).Ωραίες στιγμές...ευτυχώς είναι χαλασμένος ο ουρανός, έχει συνεφιά και κάνει κρύο,και κάνω ωραίες βόλτες στη παραλία.Το πλήγμα είναι πως χάλασε το μονάκριβό μου discman.Δεν αναγνωρίζει τα cd,και όταν τα βάζω μέσα κάνει έναν περίεργο θόρυβο.
Εγώ θα παραθέσω αγαπημένες μου φωτογραφίες της περιόδου και θα το βουλώσω για λίγες μέρες(συνάδελφε ευκαιρία αυτές τις μέρες να μας γράψεις κάτι).Απο μένα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!
ps.δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε animation που έχω συνδέσει απόλυτα με τη περίοδο.Τα χα δει κανα δυό φορές μικρή,και μου μειναν τόσο που φέτος τα ψαξα.Το ένα είναι το"12 months" ,απότι θυμάμαι πρόκειται για ένα κοριτσάκι που η μητριά του το στέλνει στο δάσος μες το καταχείμωνο,να βρεί κάτι λουλούδια?κάτι φρούτα?που βγαίνουν καλοκαίρι.Συναντά τυχαία τους μήνες γύρω απο μια φωτιά,και λόγω της καλοσύνης της τη βοηθάνε...(http://en.wikipedia.org/wiki/The_Twelve_Months_%281956_film%29)το άλλο το είδα μετά απο τόσο καιρό στη ΒΟΥΛΗ ,λέγεται "Wild Swans".11 αδέρφια μετατρέπονται απο τη μητριά τους σε κύκνους, και η αδερφή τους σε αγνώριστη απο την ασχήμια κοριτσάκι,διώχνεται απ'το παλάτι και αρχίζει να ψάχνει τα αδέρφια της.Μετά από χρόνια που τα βρίσκει,συνηδητοποιεί πως ο μόνος τρόπος για να λύσει τα μάγια απ'τα αδέρφια της είναι να πλέξει τσουκνίδες σε 11 πουκάμισα.Όλο αυτό το διάστημα δε πρέπει όμως να βγάλει λέξη.(http://en.wikipedia.org/wiki/The_Wild_Swans_%28film%29) κλασσικά παραμύθια,που απ'ότι βλέπω είανι ρώσικης παραγωγής...
1 σχόλιο:
Δεν έχω λόγια για το άρθρο σου Μελαγχολία μου! Είναι απλά υπέροχο! Κι αυτό που είναι το σπουδαιότερο για μένα είναι πως μου θυμίζεις εμένα, όσα βιώνω αυτές τις μέρες και κυρίως τα παιδικά μου χρόνια όταν περνούσα τις γιορτές βλέποντας τα κινούμενα σχέδια που αναφέρεις... Φιλάκια πολλά
Δημοσίευση σχολίου