Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Moυσικό κόλλημα,,,

Χωρίς λόγο, γύρισα το βράδυ σπίτι μου, και ξαφνικά, μου κόλλησε αυτό το τραγούδι. Πατώ το ρεφρέν στο google, και ω! ανακαλύπτω οτι είναι του Iggy Pop! Την κοπέλα την είχα αναγνωρίσει, έχει τόσο χαρακτηριστική φωνή. Κate Pierson των Β-52s. Μετά το τραγούδι-που-μου-τη-σπάει-αλλά-το παίζουν-παντού, Love Shack, μπόρεσα να την αναγνωρίσω στο Shinny Happy People των R.E.M, αλλά και σ' αυτό. -Για κάποιο λόγο με χαλάει κάτι στη φωνή της, μη με ρωτάτε γιατί, γούστα είναι αυτά. Αλλά αναγνωρίζω την ιδιατερότητα και τις δυνατότητες της φωνής της, δε μπορώ να πω, η κοπέλα έχει καλή φωνή.- Candy λέγεται το άσμα. Ακούγοντας τους στίχους τελικά, δεν είμαι και τόσο σίγουρη για το "χωρίς λόγο"...


It's a rainy afternoon in 1990.
The big city, geez it's been 20 years.
Candy, you were so fine...
Beautiful beautiful girl from the north,
You burned my heart with a flickering torch.
I had a dream that no one else could see
You gave me love for free.

Candy, candy, candy I can't let you go
All my life you're haunting me
I loved you so.
Candy, candy, candy I can't let you go
Life is crazy,
candy baby...

Yeah well it hurt me real bad when you left.
I'm glad you got out, but I miss you.
I've had a hole in my heart for so long.
I learned to fake it and just smile along.
Down on the street those men are all the same.
I need a love
not games, not games.

Candy, candy candy I can't let you go.
All my life you're haunting me,
I loved you so
Candy, candy, candy I can't let you go.
Life is crazy, I know baby.
Candy baby...

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Επαιτεία...


Πόσες φορές έχει τύχει στον καθένα μας? Τους βλέπουμε στο δρόμο, στα πεζοδρόμια, έξω απο τις εκκλησίες, στα λεωφορεία, μέσα στα μαγαζιά που κάθεσαι, ένα χέρι με ανοιχτή τη παλάμη σου ζητάει λεφτά. Ο καθένας τους έχει το δικό του λόγο. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, μεγάλης ηλικίας, μικρής ηλικίας, αρτιμελής ή όχι. Για ένα λουλούδι, για ένα χαρτομάντιλο, για να σου πλύνουν το αμάξι, για να μπορέσουν να βρουν θεραπεία για κάτι, γιατί έχουν κι ένα παιδί, ή απλά για την ευχή τους... Και κάθε φορά δε ξέρεις τι να κάνεις... Απ' όσο ακούς, πολλοί επίτηδες ντύνονται έτσι και χουν κάνει περιουσίες απ' αυτό... Πολλά απ' αυτά είναι ψέμματα, το ξέρεις γιατί όταν ήσουν πολύ μικρός και σε συγκίνησε η ιστορία ενός ατόμου η μαμά σου σου είπε πως δεν είναι αλήθεια, και όντως την επόμενη μέρα άκουσες διαφορετική δικαιολογία για να δώσεις λεφτά και έμεινες... Έχεις ακούσει πως πολλοί κόβουν μέλη τους επίτηδες... Έχεις ακούσει για τα παιδάκια που αν δεν πάνε λεφτά θα φάνε ξύλο... Κι όμως αν τους δώσεις ενθαρύνεις να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση... Κι όμως κάθε φορά πιάνεται η ψυχή σου... Τελίκα τι πρέπει να κάνουμε? Γιατί οκ, να μην το ενθαρύνουμε, αλλά νιώθω πως μέσα μας γινόμαστε απάνθρωποι απ' αυτό... Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα... Κι αν τα έχουν όντως ανάγκη τα λεφτά? Κι αν σου λένε ψέμματα?
Αν μπορούσε κάποιος να με βγάλει απ' αυτήν την απορία και απ' αυτή τη διχόνοια...