Όμως αυτός που έχει την «τιμητική» του αυτή την περίοδο είναι ο κακόμοιρος λαός.. Πλήθη υπνωτισμένων τρέχουν στις συγκεντρώσεις του κόμματος να ακούσουν το «σωτήρα» τους. Στα χέρια κρατούν σημαιάκια(στο χρώμα του κόμματος πάντα και κοτσάρουν και τη χιλιομπαλωμένη ελληνική σημαία), πλακάτ με «πανέξυπνα» και πρωτότυπα συνθήματα, κλάξον που ταράζουν τη νύχτα μας και ότι άλλο μπορούν να φανταστούν(γιατί μόνο σε τέτοια περιορίζεται η φαντασία τους)… Όλοι κοιτάνε αποχαυνωμένοι το βήμα σα να περιμένουν τον αγαπημένο τους τραγουδιστή. Όταν αρχίσει η παράσταση φωνάζουν σαν σκυλιά που τα χάιδεψε το αφεντικό τους!(μόνο που τα σκυλιά διαθέτουν κομματάκι περισσότερη κρίση και αξιοπρέπεια) Αυτή η γελοιότητα θα συνεχιστεί για κανένα 2ωρο-3ωρο, όσο διαρκεί η παράσταση. Σ’αυτη οι μεν θα κατηγορήσουν τους δε και οι δε τους μεν και πάει λέγοντας! Στο τέλος έχουμε και αυλαίες.. Το κοινό φωνάζει «είσαι είσαι ο πρωθυπουργοςΧ2» και ο καραγκιόζης στη σκηνή σηκώνει ψιλά τα χέρια(όπως και η επιστήμη στην περίπτωση του κοινού). Μόλις φύγει, το κοινό φωνάζει πιο δυνατά μέχρι που ξαναβγαίνει με τα χέρια ακόμα ψηλά(ήθελα να ξέρα δεν πιάνεται;).. Αυτό μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές ανάλογα με το κοινό και την ερμηνεία…
Η γνώμη μου για τις εκλογές συνοψίζεται σε μια αφίσα που βρήκα τυχαία στο διαδίκτυο.. Βέβαια τα ονόματα άλλαξαν από τότε που φτιάχτηκε… Όμως η νοοτροπία δεν άλλαξε καθόλου..
Βέβαια, για να αχρηστέψουν την επαναστατική πράξη της αποχής την αποποινικοποίησαν(συνταγματική αναθεώρηση 2001).. Τι να πεις; Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΩΝ είναι γεγονός! Τι να πεις…
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΡΑ…
Ξέρεις, γεννάω παιδιά από χρυσάφι και από σπέρμα
Όντα ιδανικά παράξενης ζωής
Παιδιά χιλιάρικα που διψάνε από σένα να ‘χουν χώρο επαφής
Μπαλκόνια εκλογικά για χρόνια συνθέτουν φροντισμένα
Το φόντο ανάλγητης κομματικής ροπής
Και έρχεται άγνοια που λυσσάει στον καθένα να ‘χει χώρο επαφής
Τα μέσα της σφαγής
Σ’έναν πόλεμο αιώνων
Μέσα άρρωστης φυγής
Μ’εχουν πάλι εδώ
Μοιάζω γόνος παραπόνων
Κουρασμένος και βαρύς
Αυτό που μάθαμε για σθεναρή υποκρισία
Στα μάτια τους μοιάζει με καθρέφτη μιας γιορτής
Και μένει όνειρο για κάθε τσακισμένη κοινωνία να ‘χει χώρο επαφής
Περνάνε μέρες που διαπιστώνουν με μανία
Πως καταναλώθηκες σε πλάνα τακτικής
Κι έτσι η άγνοια βρήκε μόνιμη ευκαιρία να ‘χει χώρο επαφής
Τώρα μοιάζεις θύμα λαϊκής οργής
Θύμα πάλης ταξικής!
ΧΑΣΜΑ, Τα μέσα της σφαγής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου